Αλήθεια, τα πιστεύεις αυτά που λες; ρώτησα τον εαυτό μου. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής τα θεωρώ ως την πιο ολοκληρωμένη άποψη για το τι είναι αλλά και που πάει ο άνθρωπος. Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά. Σαν υπάρξειςείμαστε μέρη ενός συνόλου που τα άκρα του δεν είναι καθόλου προσδιορισμένα. Το σύνολο αυτό περιέχει όχι μόνο την φυσική αντίληψη των πραγμάτων αλλά και την παραφυσική, την μεταφυσική, την υπερβατική και πρόσφατα απέκτησε μετερίζι και στην κβαντική θέαση του όλου. Και αυτό λίγο ή πολύ είναι αυταπόδεικτο. Το αν εμείς θέλουμε να μένουμε στην μια του όψη, κακό τσι κεφαλή μας που λένε και οι Κρήτες. Το κλειδί όμως για να κατανοήσουμε το τι πραγματικά συμβαίνει είναι αφενός η σχέση δημιουργού και δημιουργήματος και αφετέρου η ανάλυση των ιδιοτήτων μας. Ας γίνω πιο σαφής. Έχουμε δυο πόδια για να περπατάμε και όχι για να είμαστε ξαπλωμένοι και να τα

Θεός και Όλον λοιπόν το σημερινό διακύβευμα. Όμως, ποτέ δεν ήμουνα φίλος των λεξάριθμων για ν’ αρχίσω το θέμα μου χρησιμοποιώντας τους. Ο λόγος είναι απλός. Αλλάζοντας λίγο την κατάληξη παίρνεις όποιον αριθμό θέλεις. Αν τώρα μείνουμε μόνο στην ρίζα –που μου ακούγεται ποιό σωστό-, ίσως δεν χρειάζεται ν’ ανατρέξουμε στους αριθμούς που την αντιπροσωπεύουν αλλά στα γράμματα που περικλείει. Μένω λοιπόν στην ιδέα που περικλείει μια λέξη και προσπαθώ να βγάλω τα δικά μου συμπεράσματα.  Ο λόγος σήμερα στις έννοιες του Θεού και του Όλου –και όχι μόνο-, που ο φίλος μου ο Τάκης φρόντισε εντέχνως να μου θέσει. Τσίμπησα γιατί ήθελα αυτόν τον καιρό να πω κάτι περί Ψυχής και δεν μου ερχόταν μια που με τα δίκτυα κοινωνικής επικοινωνίας το πράγμα πάει απ’ το κακό στο χειρότερο. Οι έννοιες του Θεού και του Όλου κατά Πυθαγόρα -και όχι μόνο- είναι φίλιες. Είναι αν… Αυτό το ‘αν’ κρύβει

Οι συνωμοσίες και η ανθρώπινη βλακεία, πιασμένες χέρι-χέρι, έχουν φτάσει να μας καταδυναστεύουν μια που τουλάχιστον οι πρώτες έχουν καταλήξει να παίζουν σοβαρό ρόλο στην ζωή μας. Για την ανθρώπινη βλακεία, δεν χρειάζεται να γίνει η παραμικρή μνεία. Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει. Τί συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Ας ξεκινήσουμε απ’ την δεύτερη. Με την λέξη βλακεία δεν αναφέρομαι στις διάφορες αστοχίες που ένα άτομο κάνει στην ζωή του στην προσπάθειά του να επιβιώσει. Κάνει συγχρόνως και διάφορες πράξεις εξυπνάδας. Υπάρχει όμως ένας μέσος όρος που γενικά τον χαρακτηρίζει. Θα πρόσθετα λοιπόν πως ο μέσος όρος της γήινης ανθρωπότητας (και όχι μεμονωμένων ανθρώπων) στο θέμα της βλακείας-εξυπνάδας, μάλλον βρίσκεται χαμηλά. Το αποτέλεσμα είναι πως αυτό δεν του επιτρέπει να έχει ανοικτούς ορίζοντες στον τρόπο που σκέφτεται και να πέφτει θύμα στους διάφορους που εκμεταλλεύονται τον τρόπο που λειτουργεί η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση. Και ακριβώς ο τρόπος αυτός είναι η