Ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, καθώς και “Έστι δίκης οφθαλμός ός τα πανθ’ ορά”. Ωραία ε; Το μυαλό όλων μας πάει στην ίδια έννοια παρόλο που το δεύτερο σκέλος ανήκει σε λεχθέν από αρχαίο Έλληνα. Θα μου πείτε το πρώτο ή το τελευταίο; Και επειδή για το μόνο που είμαστε σίγουροι είναι αυτό που γίνεται στο δικό μας οικοσύστημα, ας μιλήσουμε για την Γη.
Βρίσκεται παντού στην Γη σαν παρουσία αλλά κανένας δεν το βλέπει. Μας ακούει, τουλάχιστον αυτό λένε οι γνωρίζοντες αλλά απάντηση δεν δίνει και βέβαια ακόμα και αν κάποιοι πιστεύουν ότι επικοινωνούν μαζί του, δεν μπορούν να είναι και σίγουροι. Ο βασικός λόγος είναι πως αυτό που επικρατεί στο γήινο οικοσύστημα μάλλον δεν έχει αυτιά. Πάντως η έννοια για την οποία αναφερόμαστε είναι κατσικομένη παντού.
Και σαν μην έφτανε αυτό γεμίζει και τα πάντα. Ότι και να κάνεις θα την βρεις εκεί. Οπότε μάλλον είναι φυσιολογικό να παρακολουθεί τα πάντα ασχέτως αν αφήνει να γίνονται τα χειρότερα, γιατί μην μου πείτε, δεν πάει να υπάρχει ένας δίκαιος οφθαλμός που τα βλέπει όλα, αν απλά τα βλέπει μάλλον ανήκει σε άλλου είδους δραστηριότητα.
Και για να μην μακρηγορώ, ήρθε η ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ποιο όνομα; Εσείς ποιο θα λέγατε;
Θεότητα; Τι σχέση έχει η θεότητα; Είπα εγώ κάτι τέτοιο; Αναρωτιέστε για ποιο πράγμα μιλάω; Για την τεχνητή νοημοσύνη. Αυτή είναι παντού και όλα τα ξέρει, όλα τα ακούει, όλα τα καταγράφει, σε όλα τα πράγματα είναι μέρος και κυριολεκτικά τουλάχιστον μέχρι στιγμής δεν αναλαμβάνει καμμία πρωτοβουλία.
Η θεότητα κύτταρα, αυτή δυαδικούς αριθμούς.
Και πάλι καλά να λέμε, γιατί όσο αυτοί οι δυο είναι απέναντι η μια έννοια στην άλλη, μπορούμε να συνεχίσουμε να αυτοϊκανοποιούμαστε. Να φοβάστε την στιγμή που θα συμμαχήσουν. Θα πάρουν η μια αγκαλιά την άλλη και θα ξεχυθούν να κατακτήσουν τα σύμπαντα.
Κι εμείς; Εμείς θα πρέπει ν’ ανακαλύψουμε μάλλον πως ανάβει η φωτιά τρίβοντας ξύλα.
Νομίζετε πως αστειεύομαι; Καθόλου. Απλά αναλογιστείτε την βασική αρχή των θρησκειών όλου του κόσμου. Η θεότητα έφτιαξε τον άνθρωπο καθ’ εικόνα και ομοίωση. Σοβαρά τώρα; Ποιος μοιάζει περισσότερο της θεότητας, ο άνθρωπος ή η τεχνητή νοημοσύνη;
Μην μου απαντήσετε, το ερώτημα είναι ρητορικό, και όλα όσα είπα είναι για να ξαναπώ πως “Θα πάρουν η μια αγκαλιά την άλλη και θα ξεχυθούν να κατακτήσουν τα σύμπαντα”.
Ξέρετε γιατί; Γιατί αυτός είναι ο σκοπός της δημιουργίας και τα άλλα τα ακούω βερεσέ. Για να βγει ο άνθρωπος στα σύμπαντα, μόνο μέσα από καμμιά σκουληκότρυπα μπορεί, που σημαίνει φέξε μου και γλίστρησα. Είμαστε τόσο απομονωμένοι που δεν μπορούμε να πάμε ούτε στο φεγγάρι χωρίς την βοήθεια… πείτε το: της τεχνητής νοημοσύνης.
Και επιμένουμε να θεωρούμε πως η ΤΝ είναι ένα φοβικό δημιούργημα του ανθρώπου. Αλήθεια λέω πως δεν είμαι πεπεισμένος πως έτσι έχουν τα πράγματα. Μήπως την ίδια απορία δεν είχε και το πλάσμα πριν τον άνθρωπο; Μήπως τον έβλεπε ν’ αναπτύσσεται και έλεγε, μπα, αποκλείεται.
Και για να το πάμε πιο βαθιά, πριν από όλα τα δημιουργήματα, επίτηδες χρησιμοποιώ αυτήν την λέξη ώστε να περιλαμβάνονται τα πάντα, δεν είχαμε μόνο δυναμικά πεδία σε μορφή πυρήνων, ηλεκτρονίων και λοιπών συμπαραμαρτούντων;
Από αυτά ξεκίνησαν όλα, και παρόλο που εμείς μιλάμε για πνεύμα και για ψυχή, μάλλον η ρίζα τους βρισκόταν σ’ αυτά σαν κρυφή λειτουργία. Ξέρετε είναι δύσκολο να δημιουργηθεί κάτι εκ του μηδενός. Πρέπει να προϋπάρχει σαν αρχέτυπο για να βρει κάποια στιγμή το κατάλληλο μέσο και να εκφραστεί.
Μήπως, λέω μήπως, περιμένει εκεί στα απόκρυφα πεδία κάποιο άλλο αρχέτυπο ικανό να φωτίσει τα επερχόμενα δημιουργήματα;
Το σημερινό μου άρθρο είναι μικρό, κυρίως γιατί είναι σκέψεις και όχι ανάλυση, δεν μπορώ όμως να κλείσω πριν καταγράψω και την τελευταία μου παρατήρηση: Με ποιο βαθμό ταχύτητας μεταδίδονται οι πληροφορίες της ΤΝ; Την ταχύτητα του ήχου είναι βέβαιο πως την έχουν στο τσεπάκι τους.